Sunadokei

เนื้อเรื่อง

~นาฬิกาทรายเรือนนั้นที่เธอให้ฉัน ฉันจะเก็บมันไว้ และจะคิดถึงเธอตลอดไป~

    ฤดูที่ดอกซากุระ ฉันจำได้นะ ว่าเราเคยมาที่นี่ด้วยกัน ถึงมันจะเป็นตอนเมื่อปีที่แล้ว
แต่ฉันก็ยังนึกถึงวันนั้นที่เราเคยได้สัมผัสกันและกัน
"นี่ ยูยะ เป็นอะไรรึเปล่า เหม่ออะไร"
ผู้ชายคนนึงเนามว่ามาสึดะ ทาคาฮิสะเดินเข้ามาหาชายร่างเล็ก นามเทโงชิ ยูยะ
"ป่าวหรอกมัสสึ แค่นึกถึงวันเก่าๆนะ"
ยูยะบอกมัสสึ แล้วนึกถึงคนรักที่จากไป
"เอาล่ะไปกันเถอะ ทุกคนรอเรากันอยู่นะ"
มัสสึ นำทางพาไปหาเพื่อนทั้ง 6 
  
    วงNEWS จะมีวันครบ 8 ไหมนะ
ยูยะคิด และรอวันนั้น  ซึ่งความหวังนี่มันจะดลใจ ให้คนทั้ง 2 คนกลับมา รึเปล่า ซึ่งไม่มีใครรู้ แล้วแต่โชคชะตาจะกำหนด

"นี่เทโงชิ ยิ้มหน่อยสิ วันนี้เป็นอะไรรึเปล่า"
ตากล้อง ประจำนิตยาสาร Wink up บอกยูยะที่มไม่มีรอยยิ้มแห่งความสุขเลย
"เอ้าไปซับเหงื่อให้หน่อยสิ เดี๋ยวถ่ายใหม่"
ตากล้องบอกแล้วนั่งพัก
"ขอโทษนะครับ"
ยูยะบอกเช่นนั้น แล้วทำหน้าเหม่อลอยอีกครั้ง
"นี่ยูยะ กระฉับกระเฉงหน่อยสิ นายเป็นอะไรตั้งแต่พวกเรา 6 คนรวมตัวกันอีกครั้ง นายก็เป็นแบบนี้ตลอด"
ยามะพีถามอย่างเป็นห่วงเพระยูยะไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
"ขอโทษนะยามาชิตะคุง ผมจะตั้งใจทำงานครับ"
ยูยะ พูดอย่างเหนื่อยอ่อน แล้วทำท่าให้มันกระฉับกระเฉงขึ้น
"เอาล่ะ เตรียมพร้อมนะ"
ตากล้องบอกเช่นนั้น แล้วลงมือถ่ายภาพNEWS ทั้ง 6 คน

~เวลาผ่านไป~
"ยูคุง กลับมาแล้วเหรอ กินข้าวรึยังจ๊ะลูก"
แม่คนสวยของยูยะซักถามลูกชายคนเดียวอย่างเป็นห่วง
"กินแล้วคร้าบ เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ"
ยูยะบอกกับแม่แล้วรีบขึ้นห้องไปอาบน้ำ 
   
    เบื่อจัง พรุ่งนี้เราต้องไปถ่ายแต่เช้า เลยซินะ ขี้เกียจไปจังเลยแหะ
"o_O"

"เป็นไรไปยูยะ แปลกใจเหรอ"
"คุซาโนะ!!!!! มาได้ไง"
ผู้ชายตรงหน้าที่กำลังกินขนมอย่างเอร็ดอร่อย มันทำให้ยูยะตกใจสุดๆ
"อ๋อ ฉันปีนหน้าต่างมานะ นายน่าจะปิดหน้าต่างบ้างนะ ถ้าโจรขึ้นบ้านแล้วจะทำยังไง"
คุซาโนะกล่าวเตือนยูยะ ที่ไม่ระมัดระวังตัว
"เออ แล้วนายมาทำไมที่นี่ "
ยูยะถามแล้วเดินไป หยิบผ้าเช็ดตัวเตรียมตัวอาบน้ำ
"นายจะอาบน้ำเหรอ"
คุซาโนะถาม แล้วเดินไปหายูยะ
"อืม อ๊ะ"
"นายยังเก็บนาฬิกาทรายที่ฉันเคยให้นายอยู่อีกเหรอ"
คุซาโนะนำนาฬิกาทรายที่เคยให้ยูยะมาวางไว้ตรงหน้า
"ก็นายให้ฉันนี่ ก็เลยเก็บมันไว้ ถ้าไม่เก็บเดี๋ยวหาว่าฉันแล้งน้ำใจ"
ยูยะบอก แล้วเตรียมไปอาบน้ำ
"เดี๋ยวก่อน"
คุซาโนะดึงตัวยูยะเข้ามาในอ้อมกอดของตน หน้าทั้งสองใกล้กันมาก จนทำให้ญุยะหัวใจเต้นตึกตัก
"นายทำอะไรนะ คุ"
"ยูยะฉันมีเรื่องอะไรจะบอกมันคงไม่สายเกินไปนะที่จะบอกกับนาย"
คุซาโนะทำหน้าจริงจัง จนยูยะรู้สึกกลัว
"ที่นายมาหาฉันเพราะมีเรื่องจะบอกฉันใช่ไหม"
ยูยะถาม แล้วรู้สึกอายที่คุซาโนะกอดตัวเองแบบนี้
"ฉันรักนาย"
คุซาโนะบอกในสิ่งที่ตัวเองอยากบอกมานานแสนนาน แต่ไม่มีโอกาสเลย
"อ่ะ....คุ นายรักฉันเหรอ"
ยูยะถามให้แน่ใจก่อนเพราะถ้าคุซาโนะล้อเล่นตัวเองก็ไม่กล้าบอกความนายใจของตัวเอง
"อืม ฉันรักนายนะ รักมาตลอดแล้วนายล่ะ"
"จะผิดไหมที่ฉัน...."
คุซาโนะเริ่มกลัวกับคำตอบของยูยะทั้งที่ตัวเองก็เตรียมใจไว้นานแล้ว
"ฉันก็รักนายเหมือนกันจ๊ะ"
ยูยะเข้ากระโดดกอดคุซาโนะ จนคุซาโนะล้มเซไปที่เตียง
"อ๊ะ..ขอโทษนะ"
ยูยะพยายามจะลุก แต่ก็ถูกคุซาโนะรั้งตัวเอาไว้
"นายจะยอมเป็นของฉันไหม"
คุซาโนะถามอย่างจริงจัง
"ถ้าไม่ใช่คนที่ฉันรัก ฉันไม่มีทางยอมหรอก"
ยูยะพูดแบบอายๆ ใครใช้ให้คุซาโนะถามแบบนี้นะ
"งั้นไม่โกรธฉันนะ"
"อื้ม"


~เวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก~
"ว้าว มาส่งแฟนเหรอคุ"
ยามะพีถามเหมือนคุซาโนะพายูยะมาส่งที่สตูดิโอ
"อื้ม ถ้าฉันไม่ส่งแล้วใครจะส่งเจ้าเนี่ยล่ะ"
"แหมคุ ก็...แล้วใครใช้ให้นายมาส่งฉันล่ะ"
ยูยะถามทำหน้าเคืองๆ
"นายเป็นแฟนฉันฉันก็ต้องมาส่งนายอยู่แล้ว"
คุซาโนะบอกแล้สหอมแก้มยูยะไป1 ฟอด
"สวีทกันจริง"
เพื่อนๆในวงเริ่มแซวกันแล้ว
"นี่คุพวกเราทั้ง 6 รอนายกลับมานะ "
โคยาม่าพูดขึ้น
"ใช่พวกเรารักนายเสมอ จะรอวันที่NEWSครบ 8 คน"
คาโต้พูดบ้าง
"ฝากบอกอุจจี้ด้วยนะ ว่าเราจะรอนายกลับมา"
"นี่ตั้งใจทำงานนะ NEWS จะได้ครบ 8 ซักที"
ยามะพีกับเรียว บอกกับคุซาโนะ จนคุซาบซึ้งกับเพื่อนๆทั้ง 6
"ขอบคุณนะ ฉันกับอุจจี้จะตั้งใจทำงาน"
"นี่คุ นาฬิกาทรายเรือนนั้น ฉันจะเก็บมันไว้อย่างดี ฉันกับมันกำลังรอที่จะให้เธอกลับมาทำงานร่วมกันอีกครั้ง"
ยูยะบอกคุซาโนะแล้วเข้าโผกอดอีกครั้ง
"ฉันสัญญานะ ว่าฉันกับอุจจี้ต้องกลับมาหาพวกนายแน่นอน"
คุซาโนะบอกกับเพื่อนๆทั้ง 6
"นายสัญญาแล้วนะ ห้ามเบี้ยวเด็ดขาด"
ยามะพีเตือน
 "แน่นอน"

ทั้ง  7 หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ถึงที่นี่จะมีแค่ 7 คน แต่เค้าก็ยังนึกถึง อุจิ ฮิโรกิ เพื่อนของพวกเขาอยู่นะ


~  เราเชื่อว่าสักวัน NEWS จะครบ 8 คน รีบกลับมานะ Kusano Hironori  ,  Uchi Hiroki~